Znowu zbliża się natchnione święto obżarstwa i rodzinnego rozczulenia.

Będziemy wspominać i myśleć co dalej. Dla jednych będzie to magiczny i cudowny czas a inni będą popijać herbatki na trawienie lub krople żołądkowe. Zakładam, że uda się by był to jednak miły czas nie koniecznie spędzony na płukaniu żołądka i umieraniu z przeżarstwa. Już się cieszę na wariacje na temat śledzia i karpia oraz pasztet mojej żony. Może nim go zjemy uda się zrobić parę zdjęć. Próba pasztetowa odbyła się w sobotę i pierwsza foremka została pochłonięta przez zmasowane siły ojcowsko-synowskie. To było coś.

Klimat Świąt czuć nie tylko w marketach – bo tam, jak tylko znikły znicze pojawiły się Mikołaje czekoladowe i inne „artefakty” wywołujące podziw dla umiejętności alchemików trujących lud pracujący wiecznie świeżymi babkami marcepanowymi i innymi produktami wprost z tablicy Mendelejewa. Chcesz świeże? To se zrób sam! – Chciało by się powiedzieć. Klimat Świąt jakoś udziela wszystkim i wszędzie. Facebook jest zasypany, jak mazury śniegiem, obrazkami świątecznymi, zdjęciami choinek, gałązek i innych szkaradek a w skrzynkach mailowych zaczynają się sztampowe życzenia i informacje o planowanych inwentaryzacjach i przerwach w płaceniu klientom za towar bo idą Świeta….

I tak z moim nastawieniem tydzień temu dla jednego z naszych przyjaciół blogerów miałem przyjemność  zrobić zdjęcia świąteczne  do jego strony. Jeśli teraz będę myślał o świątecznym wystroju i klimacie to będę widział właśnie ten!

A więc sezon świąteczny rozpoczęty. Polecam  lekturę Adamowego wpisu. Dziękuję Ci za odrobinę optymizum w magię Świąt.

A radio wałkuje od rana do nocy, od nocy do rana jak nie Last Christmas to jingle bells. Litości! Jako, że na radio nie ma kropli na niestrawność można go nie słuchać i tak też czynię. Kiedyś jednak znalazłem utwór ze Świętami w tle, z którym się utożsamiam. Świąteczno-mikołajowy Bob Dylan. I takich Świąt życzę sobie. Przepitych (nie koniecznie kroplami żołądkowymi) i radosnych…

🙂