To jest miejsce co się zowie….
Abbey Road
Czy tylko miejsce?
Pomińmy, że to nazwa doskonałego albumu 4. z Liverpoolu.
To wydarzenie, wydarzenie codzienne.
Kto nie był – obowiązkowo oprócz bigbenka, tower (w tym bridge również) i innych towersquerów niechaj tam śmiga.
Metrem na stację St. John’s Wood i potem parę kroków (może kilkanaście) ale z górki…
Trafia się na słynne przejście dla pieszych i Studio Abbey Road, w którym nagrywali 4 przystojniacy wspomniani wcześniej, spece od latających świń – Pink Floyd i wielu, wielu… innych
Jak smutno i szaro to wchodzę sobie na stronę studia gdzie jest kamera pokazująca 24 godziny boskie przejście i tytułowe cudne cudaki…
Kierowcy londyńscy rozumieją to (chyba) albo się pogodzili i specjalnie nie trąbią na cudnych cudaków ustawiających się na przejściu to w jedną stronę to w drugą udając chłopaków…. Też tak musiałem stanąć ale zdjęcie pozostanie w archiwum…
Rekordem ostatnio była grupa przebrana w łódź podwodą oczywiście żółtą. To jest dopiero hołd.
Będąc w TYM miejscu można podejść sobie pod (lub jeśli nie pogonią) na schody i usiąść w miejscu gdzie Lennon odpoczywał po nagraniu „Come Together” lub Gilmour z Watresem myśleli o „Whish you were here”
A wiecznie kochający piszą listy miłosne do Johna, Paula, Ringo i Georga na murze nucąc sobie „Oh! Darling”
Stacja Pokój
jaka to parszywa dwuznaczność
nikt tam już nie wysiada z pociągu, nikt nie jedzie do pracy, nikt też nie jedzie w dal…. nawet tą najmniejszą i widoczną za lasem
nie ma co liczyć duch zawiadowcy na pociąg widmo – ku jego rozpaczy nie ma torów a te, które zostały rozsadzają samosiejki udające semafory i kierujące ruchem.
Stacja Pokój – skrót to SPokój, spokój tam wielki. Wielka cisza rozrywana przez złomiarzy kradnących to kolejny kawałek toru, to tortu klejowego.
U ducha wieży ciśnień leżą przegniłe ławki z poczekalni poukładane jak drabiny do tajemniczej kopuły. Na starych materacach bezdomni urządzili tu salon i sypialnię. Na stoliku ze starej rozdzielni stoi bateria butelek pomagających osiągnąć spokój ducha. Duch wieży pewnie w to nie wierzy.
SPokój tu panuje i tylko czasem nowi lokatorzy stacji kolejowej wywieszają to nowe pranie, a to czasem dziecko zrobi ciuf ciuf – odjazd a potem zostawia zółtą plastikową zabawkę i biegnie pomachać duchowi zawiadowcy w oczekiwaniu na pociąg widmo.
